Είναι χειμώνας τώρα. Όχι ακόμα χιονισμένο, όμως.
Όταν βγαίνω στον κήπο με τη φωτογραφική μου μηχανή, διαπιστώνω ότι υπάρχουν πολλές φωτογραφίες που βγάζω, (ίσως μάλλον βαρετές, ξανά και ξανά. Δεν είναι ένα μπάλωμα σε αυτές τις φωτογραφίες του Charles, αλλά φοβάμαι ότι οι δικές μου είναι ό,τι εσύ“ παίρνω)
Αυτή η επανάληψη έχει όμως ένα μεγάλο πλεονέκτημα: μου δίνει μια εικόνα ενός συγκεκριμένου τμήματος του κήπου κατά τη διάρκεια του έτους – και τελικά θα διαρκέσει αρκετά χρόνια. Και ως Rant Post, το να σας δείξω μερικά από αυτά έχει το πρόσθετο πλεονέκτημα αυτή τη στιγμή να μας υπενθυμίζει ότι δεν είναι συνεχώς χειμώνας.
Εδώ είναι πάλι, όχι χιονισμένο. Αυτό είναι περισσότερο όπως είναι αυτή τη στιγμή – περνάμε κρύες νύχτες. Λατρεύω τα μπεζ χόρτα – ορατά στο βάθος – αυτή την εποχή. Πάντα λυπηρό πράγμα, να τα κόψεις.
Κυρίως δεν είναι καν παγωμένος και μοιάζει περισσότερο με αυτό. Μόνο που δεν έχει πάντα το αναπόφευκτο Charles να είναι χρήσιμο.
Εδώ, τον Απρίλιο, φαίνεται λίγο πιο χαρούμενο, αν και πολλά υποσχόμενο.
Είναι περισσότερο σαν αυτό;
Αυτή είναι μια όψη λίγο δεξιά από τις προηγούμενες και δείχνει τα γεράνια και τις αλχημίλλες που περιβάλλουν το γκαζόν, σώζοντάς μας από το φρικτό περιθώριο. Το Crescent Border (πέρα από εδώ) έχει έναν τοίχο γύρω του, ώστε επίσης να μην υπάρχει τρομακτική μπορντούρα.
Να και πάλι, για να διευκρινίσω λίγο. Αφιερώνω χρόνο κάθε χρόνο ενθαρρύνοντας τα γεράνια σε βάρος της αλχημίλλας, καθώς θα ήθελα η ισορροπία να είναι πιο ομοιόμορφη μεταξύ των δύο. Έχουν ξεφύγει λίγο εδώ…
Το μπλε μαζεύεται όμως από το Campanula lactiflora στα σύνορα της Ημισελήνου, μπροστά στον κυματιστό φράχτη της οξιάς. Ανθίζει γενναιόδωρα σε όλο το όριο. Μεγάλη συμβουλή – προέρχεται εύκολα από σπόρους σε διάφορες αποχρώσεις του μπλε και αν δεν θέλετε να ανθίσει τετράποδα τον Ιούνιο, μπορείτε να το κόψετε πριν ανθίσει και θα σας δώσει λουλούδια σε ύψος περίπου δύο πόδια τον Αύγουστο. Ή μπορείτε να κόψετε μέρος του κάτω… υπάρχει μεγάλο περιθώριο. (Τουλάχιστον εδώ στην Ουαλία)
Και μετά τον Ιούλιο
υπάρχει ακόμα καμπανούλα, αλλά Chamaenerion angustifolium „Stahl Rose“μια κατακόκκινη περσικαρία και η υπέροχη Persicaria alpina έχουν εμφανιστεί. Επίσης σε όλα τα σύνορα. Και πίσω σε άλλο μέρος του κήπου Crocosmia Lucifer μπαίνει στην εικόνα, απρόσκλητος, με κόκκινο χρώμα.
Και μετά τον Αύγουστο – θυμάστε τον Αύγουστο;
και λίγο κίτρινο εμφανίζεται τώρα. Η αλχημίλλα έχει κοπεί στο έδαφος και έχει επανεμφανιστεί τώρα ως ένα υπέροχο φυτό φυλλώματος και τέτοιος μια καλή μπορντούρα. 🙂
Βαρεθήκατε ακόμα;
Εδώ είναι το Solidago Fireworks! Είναι Σεπτέμβρης. Το κίτρινο ξεσπάει.
Επειτα:
Ο Οκτώβριος μπαίνει και αρχίζει το χρώμα του φθινοπώρου. Τα χόρτα στο βάθος τώρα ανθίζουν.
Και, έχουμε σχεδόν τελειώσει – ο Νοέμβριος είναι εδώ:
Λατρεύω το φθινόπωρο και όχι μόνο επειδή κλείνουμε τον κήπο τότε. Τα μακρινά χόρτα είναι πλέον χρυσά.
Και έχουμε ακόμα ηλιοφάνεια το χειμώνα:
Ελπίζω ότι αυτό σας ενέπνευσε να πάρετε τη φωτογραφική μηχανή σας και να βρείτε τη θέση σας. Και το καλύτερο από όλα αν μόλις ξεκινάτε τον κήπο σας, ώστε να μπορείτε να δείτε όχι μόνο μήνες, αλλά και χρόνια. Το καλύτερο που μπορώ να κάνω είναι αυτό:
Πριν αρχίσουμε να φτιάχνουμε τον κήπο. Νομίζω ότι αυτή είναι σχεδόν η θέα που μόλις κοιτούσατε, πριν από 34 χρόνια.